Kolikogod Sombor važio za varoš u kojoj je tolerancija bila jedna od karakternih osobina ovdašnjih građana, pre druge polovine 20. veka nisu bila česta venčanja između mladenaca različitih veroispovesti. Ipak, jedno takvo venčanje, kojim su u brak stupili sin i ćerka dvojice bogatih Somboraca (Semze Janoša i Jakova Jaše Laloševića), dogodilo se 27. novembra 1899. godine. Posebnu zanimljivost predstavlja činjenica da je sa ovog venčanja sačuvana foto-montaža, koju je majstorski načinio somborski fotograf Šamuel Singer.
U donjem levu uglu ove impresivne foto-montaže, koja je predstavljala snimke više skupina gostiju na venčanju, nalazio se i snimak mladenaca sa najbližim rođacima i najuglednijim gostima. Na osnovu zapisa na poleđini, prepoznati su svi prisutni na ovom delu fotografije: prvi s leve strane nalazi se Semze Ištvan, dever i rođeni brat mladoženje; pored njega sedi baron dr Ištvan (Stipan) Vojnić, tada veliki župan Bačko-bodroške županije i blizak saradnik grofa Ištvana Tise (grof Tisa će nešto kasnije postati predsednik vlade Kraljevine Ugarske); iza barona Vojnića stoji Jakov Jaša Lalošević, otac neveste, koji je 1895. g. bio stari svat (drugi svedok na venčanju) Laze Kostića sa Julijanom Palanački, najbogatiji somborski Srbin tog vremena, sa posedom od 750 jutara zemlje (to je isti onaj Jaša Laloš koji se pominje u pesmi „Kad se ženi Kostić Laka“: A na kraju ručka toga / Jaša Laloš psuje boga / svima boga gospodskoga); pored svog oca sedi nevesta Jelena Lalošević, 22-godišnja ćerka Jaše Laloševića i Anke rođ. Georgijević; pored nje stoji mladoženja Semze Karolj, sin Semze Janoša i Karoline rođ. Hauke; ispred mladoženje, pored neveste, sedi poznati srpski pesnik Laza Kostić, a pored njega stoji Goždu Elek, pravnik i ugledan kulturni radnik, jedan od osnivača somborskog Slobodnog liceja (1895), koji je doprineo zbližavanju ovdašnjih Srba i Mađara.
Mladoženja je, inače, poticao iz mađarizovane nemačke porodice Ajgler, koja se iz Saksonije preselila u Kamjonku u Mađarskoj, a odatle je jedna njena grana prešla u Prigrevicu, selo južno od Sombora, odakle su, početkom druge polovine 19. veka, doseljeni u Sombor. Porodica Ajgler je dobila mađarsko plemstvo 1842. godine, kada je prezime promenila u Semze. Semze Karolj (mladoženja) je, između 1898. i 1918. godine, bio sreski beležnik u Odžacima. Mlada je poticala iz znamenite i patricijske somborske srpske porodice Lalošević, koja se u gradu pominje od početka 18. veka, a čiji su potomci bili među najuglednijim srpskim političkim predvodnicima i privrednicima.
Milan Stepanović
