Jedna od najstarijih somborskih ulica koja je, u poređenju sa današnjom ulicom, sve do kraja Drugog svetskog rata bila znatno kraća. Počinjala je od današnjeg Venca Stepe Stepanovića i vodila je u pravcu Stapara. Ime ulice nije se menjalo, osim u pretposlednjoj deceniji 20. veka, kada je (od 1981. do 1991. g.) bila nazvana imenom nekadašnjeg visokog državnog rukovodioca SFRJ Edvarda Kardelja.
Ulica je popločana kaldrmom krajem sedamdesetih godina 19. veka. Prema podacima iz 1902. g. dužina Staparskog puta iznosila je 1.040 metara, širina kolovoza 7,67 metara, a ukupna putna površina 6.766 kv. metara, koja je u potpunosti bila popločana sitnom kockom, odnosno lomljenim kamenom.
Kuće u ovoj ulici postojale su ranije samo sa njene desne strane, do nekadašnje Bеdemove ulice (današnje Samka Radosavljevića). Sa leve strane nalazilo se, od početka 19. veka, zdanje Županije sa zgradom Županijskog zatvora, iza kojih su bile još samo zgrade tri prostrane stare prizemne kasarne, sagrađene krajem 18. veka (na nihovom mestu su, početkom šezdesetih godina 20. veka, sagrađene OŠ “Avram Mrazović” i Dom učenika). Iza nekadašnjih kasarni nalazilo se, krajem 19. i početkom 20. veka, gradsko vašarište.
Nekoliko prizemnih zgrada i jednospratnica na početku desne strane ulice potiče iz 19. veka (među njima i kuća na čijoj su fasadi sačuvana đulad iz vremena napada srpske vojske na Sombor, početkom 1849. godine, tokom Mađarske revolucije), a na samom desnom uglu Staparskog puta i Venca Stepe Stepanovića podignuta je, između 1954. i 1957. godine, masovna zgrada Narodne banke, na mestu ranije prizemne kuće u kojoj se decenijama nalazila poznata somborska gostionica „Kod tigra“.
Desna strana ulice je krajem 19. i tokom prve polovine 20. veka znatno produžena, sve do današnjeg stadiona FK „Radnički“ (iza ovih kuća nalazile su se bašte, livade i njive), a leva strana je izgrađena pedesetih i šezdesetih godina 20. veka (stambene zgrade iza zdanja Županije i nekadašnjeg Županijskog zatvora podignute su u vreme Drugog svetskog rata). Ulica je asfaltirana 1960. godine.
Od sedamdesetih godina 20. veka prizemne kuće na desnoj strani ulice postupno su menjane stambenim višespratnicama. Upravo od ovog dela Staparskog puta počinje Nova Selenča, savremeno urbano naselje, sa više desetina višespratnih stambenih zgrada sagrađenih tokom prethodnih šest decenija.
Početkom pedesetih godina, na kraju leve strane Staparskog puta, sagrađen je stadion somborskog FK „Radnički“, ispred koga je 1977. g. podignuta gradska autobuska stanica.
Ulica je ozelenjena krajem 19. veka, a leva strana ulice i danas počinje velikim gradskim parkom, zasađenim 1898. g. ispred zdanja Županije.
Milan Stepanović
1 Komentar
Ivan knez
Pa živeo sam u Novoj Selenić do 1972 kad sam otišao u Beograd,i sada se sećam Stanarskog puta