Od ugla koji je spajao dva somborska venca (Eržebet i Sečenji) i Bezdanski put, protezao se Viteški (ili Vojvodski) sokak, koji je izlazilo na nekadašnju Kupinovu ulicu (kasnije Bunjevačku, danas Matije Gupca). Između dva svetska rata ulica je nosila naziv po znamenitom srpskom političaru i predsedniku kraljevske vlade Nikoli Pašiću, a posle Drugog svetskog rata prozvana je imenom narodnog heroja Toze Markovića, nekadašnjeg političkog komesara Glavnog štaba NOP odreda Vojvodine.
Popis iz 1837. g. kao stanovnike ove ulice navodi porodice Nikolić, Lukić, Burić, Kaluđerčić, Suhanji, Stanišićki, Rakić, Kozoderović (dve kuće), Parčetić, Vuić, Santo, Otskovljev, Ostojin, Hutnerin, Fratrić, Panaić i Josić (s leve strane ulice), te Regner, Rektorek, Fišer, Jerković, Fratrić, Đurić, Parčetić, Beletić, Parčetić (ponovo, tri kuće), Kaluđerčić, Fratrić i Tukuljac (s desne strane ulice).
Prema podacima iz 1902. g. dužina ulice iznosila je 381,6 metara, širina puta 5,67 metara, a ukupna putna površina 2.198 kv. metara, koja je u potpunosti bila popločana sitnom kockom, odnosno lomljenim kamenom.
Ulica je izlazila na kapiju Velikog katoličkog groblja i spram nje je, početkom 20. veka, sagrađena kapela župnika Đule Fejera, a kasnije (1926) i kapela (posle crkva) Sv. Križa sa kalvarijom. Arhitektura ulice bila je mahom seoskog tipa, a sve kuće bile su prizemne.
Milan Stepanović
