Na raskršću dva somborska venca (Radomira Putnika i Živojina Mišića), te Konjovićeve ulice i Berićkog sokaka (sada ul. Miloša Obilića), nalazio se omanji trg (i danas je ovo najmanji i najskromnije uređen somborski trg). Ovde se, prema zapisu fra Bone Mihaljevića, ali i prema sačuvanim crtežima Sombora iz 1697/98. godine, u vreme turske uprave nalazila jedna od šest turskih džamija u Somboru.
Predanje kazuje da su Somborci na ovom mestu, 22. aprila 1749. godine, svečano dočekali carskog izaslanika grofa Johana Kolera, koji je dva dana kasnije i zvanično proglasio Sombor za slobodan i kraljevski grad. U drugoj polovini 18. veka na trgu je postavljen pravoslavni krst, načinjen od kamena.
Godine 1824. g. navedeno je da ovaj trg predstavlja pijačno mesto za prodaju konja, a zatim su, neko vreme, ovde prodavane i ovce (i na planu grada iz 1878. g. trg je zapisan sa imenom “Konjska pijaca”). Trg je u prvoj polovini 19. veka nazivan i Konjovića baštom zbog pet kuća porodice Konjović koje su izlazile na ovaj trg i zbog kojih je i Konjovićeva ulica dobila svoj naziv. U vreme Srpskog Vojvodstva (1849-1861) trg je nosio ime srpskog saveznika iz vremena mađarske revolucije, hrvatskog bana Josipa Jelačića, a kasnije je poneo naziv Vidovdanski trg.
Ovde se, kod pravoslavnog krsta, još u vreme Austro-Ugarske, okupljala somborska srpska omladina da proslavi Vidovdan. Svečanost bi započinjala pesmom srpskog pevačkog hora (obično bi grmnuo snažni bas):
Znate l’ braćo ono mesto,
gde je Miloš zakopan?
A hor bi prihvatio pesmu i odgovarao:
Na Kosovu, bojnom polju,
leži Miloš zakopan!
On je nama za slavu
ostavio Vidovdan!
Posle Prvog svetskog rata tu su priređivane velike vidovdanske svečanosti, koje su imale zvaničan gradski i nacionalni karakter (tradicionalno, na Vidovdan je tokom 19. i prve polovine 20. veka u somborskim osnovnim i srednjim srpskim školama završavala školska godina, te su deljene diplome i svedočanstva)
Odavde je varoški čordaš (čuvar goveda) duvanjem u rog davao znak okolnim domaćinstvima u predgrađu Prnjavor da mogu da puste marvu kako bi je isterao na obližnji jaroš, na ispašu. Kasnije je na ovom trgu prodavana drvena građa, a kada su se, krajem 19. veka, u Somboru pojavili prvi bicikli, na trgu se nalazio biciklodrom – teren po kome su novi biciklisti učili da voze.
Krajem 19. veka na trgu su posađena drva i prostor je preuređen u omanji park, za koji se, među Somborcima, odomaćio naziv „Parkica“. Pored trga se, od 1907. godine, nalazio arteski „Konjovački bunar“, jedan od najprometnijih u Somboru.
Godine 1953. na sredini trga postavljen je spomenik palim borcima Narodnooslobodilačkog rata. Istovremeno je uklonjen stari kameni pravoslavni krst. Novi krst je postavljen krajem devedesetih godina 20. veka, a staro drveće zamenjeno je mladim sadnicama tokom 2013. godine, kada su popravljene i staze na trgu. Nova rekonstrukcija trga započeta je 2017. godine. JKP “Vodokanal” Sombor je,, nakon rekonstrukcije trga, postavilo modele nekadašnjih vodarskih kola i arteskog bunara na mestu gde su se nalazili i ranije. Tokom prve polovine 2020. g. rekonstruisan je kolovoz oko trga, koji je postao klasičan kružni tok za učesnike saobraćaja.
Milan Stepanović
