Tokom 1924. i 1925. g. sagrađena je kapela Sv. Križa sa kalvarijom (tri krsta ili križa, odnosno scena raspeća Isusa Hrista, obično podignuta na prirodnom ili sagrađenom uzdignuću) na somborskom Velikom katoličkom groblju, a njeni ktitori bili su Blaž Paić i Marija Džinić. Nakon izgradnje nove, srušena je stara somborska kalvarija sa kapelicom, koje su podignute polovinom šezdesetih godina 18. veka, a nalazile su se na mestu spajanja Bezdanskog puta i ulice Sv. Florijana (današnje Batinske).
Kalvariju i kapelu Sv. Križa, koja je kasnije proglašena za župnu crkvu istoimene župe (parohije), projektovao je arhitekta Mikloš Molnar, a projektant unutrašnjosti kapele bio je Jožef Koric. Klesane stubove radio je Nikola Moč.
Kalvarija je prvobitno bila postavljena na mestu krova kasnije kapele, odnosno crkve Sv. Križa, i do nje se dolazilo stepeništem, a ispred kalvarije nalazilo se 14 postaja Križnog puta. Kasnije je kalvarija premeštena sa vrha zdanja u središte ispred kapele, a stepenište je uklonjeno, što je u znatnoj meri oduzelo arhitektonsku lepotu prvobitne građevine.
Tri polukružno raspoređena krsta naknadno su bila postavljena između kolonada načinjenih od pseudotoskanskih stubova. Sa obe strane kapele i kalvarije, na kraju kolonade, podignute su visoke kule (zvonici) kvadratne osnove. Na zapadnoj strani kapela ima polukružnu osnovu, ukrašenu jonskim stubovima. Unutrašnji prostor podeljen je šestougaonim stubovima, čime je dobijeno obeležje dvoranske crkve.
Kasnije je kalvarija potpuno uklonjena ispred kapele (crkve) što je dodatno osiromašilo njenu estetiku i obesmislilo prvobitnu nameru ktitora i graditelja.
Milan Stepanović
