Preteča današnjeg Klajićeva, sela koje se nalazi desetak kilometara istočno od Sombora, bilo je selo Gornji Sentkiralj, koje je u somborskoj nahiji zapisano 1570. g. sa 22 srpska domaćinstva (u Bodroškoj županiji jedan Sentkiralj zapisan je još 1391. godine). U turskim popisima iz 1578. i 1590. g. navodi se da je ovo selo poznato i sa drugim imenom Krnjaja.
Sa tim imenom selo je zapisano i 1601. godine, a u prvoj polovini 17. veka obilazili su ga i kaluđeri Kruševskog manastira (na reci Limu), te su u svom pomeniku zabeležili imena ovdašnjih priložnika. Neposredno po povlačenju Turaka, Krnjaja je zapisana sa 60 kuća, a kada je 1702. godine, kao pustara, dodeljena somborskim graničarima, zabeleženo je da je bila naseljena.
Somborske graničarske porodice načinile su u ataru Krnjaje salaše, koji su, nakon elibertacije grada, pripali ataru pustare Lenija. Pustara Krnjaja postala je vlasništvo Kraljevske komore, koja je njenu vrednost 1746. g. procenila na 10.050 forinti.
Narednih godina Komora je Krnjaju iznajmljivala imućnim Somborcima, koji su ovde obrađivali zemlju i napasali marvu (Vasilije Lalošević je 1752. g. zakupljivao Krnjaju za 200 forinti; 1753. g. Rista Konjović je ovde napasao 70 krava i 25 junadi, a prota Veselin Beljanski 64 krave i 23 juneta).
Komorska administracija kolonizovala je 1766. g. u Krnjaju prve nemačke porodice poreklom iz Virtemberga i okolnih oblasti. Već 1767. g. doseljeno nemačko stanovništvo podiglo je svoju prvu crkvicu, a današnja crkva Blažene Device Marije podignuta je između 1791. i 1797. godine. Istovremeno je pokrenuta i prva škola.
Na urbarijalnom popisu u Krnjaji je 1779. g. zabeleženo 190 nemačkih domaćina, a nova kolonizacija Nemaca usledila je 1786. godine, kada su ovde doseljene još 82 porodice. Godine 1797. g. u selu je živelo 1.870 žitelja, mahom nemačke narodnosti.
Prema podacima iz 1805. g. atar Krnjaje prostirao se na 11.674 stara jutra (staro jutro je zahvatalo površinu od 2.000 kvadratnih hvati).
Na popisu sela iz 1847. g. zabeleženo je 328 domaćinstava, 1875. g. ovde živi 3.728 žitelja, 1900. g. 4.779, a 1931. g. 5.649 stanovnika (5.423 Nemca, 149 Mađara, 61 Bunjevac i 16 ostalih).
Kada je, posle Drugog svetskog rata, nakon što je nemačko stanovništvo raseljeno ili internirano u logore, u Krnjaju je 1945/46. g. kolonizovana 1.071 porodica sa 5.770 članova, sa područja Korduna, Like, Gorskog Kotara i Žumberka (doseljenici su mahom bili srpske narodnosti). U jesen 1948. g. selu je promenjeno ime u Kljajićevo, prema imenu narodnog heroja Miloša Kljajića. Iste godine u selu je živelo 5.847 stanovnika. Selo se u vreme SFRJ znatno privredno razvilo, ali su poslednjih decenija nastupili stagnacija i opadanje.
Klajićevo je danas najveće selo na teritoriji grada Sombora, a prema popisu iz 2011. g. ovde je živelo 5.166 stanovnika.
Milan Stepanović
1 Komentar
Milance
Lepa istorija