Jedna od najstarijih somborskih ulica, nazvana Velikocrkveni sokak, po Velikoj pravoslavnoj ili Svetođurđevskoj somborskoj koja se nalazila na početku ove ulice, protezala se od Svetođurđevskog trga do Venca Etveš Jožefa (Živojina Mišića). Sačuvan je izgled početka ove ulice na crtežu somborske Svetođurđevske crkve iz 1763. godine.
Menjala je imena više puta, tako da je, osim sa ovim imenom, pre Prvog svetskog rata beležena i kao Patrijarhova ulica (verovatno po patrijarhu i nekadašnjem somborskom proti Georgiju Brankoviću, koji je u njoj nekada stanovao), a između dva svetska rata nosila je ime Braće Mihajlović, po Niki i Đoki Mihajloviću, somborskim dobrotvorima, čija se kuća nalazila na samom početku ulice (u njoj je, kad god bi dolazio u Sombor, pre ženidbe sa Julijanom Palanački odsedao pesnik Laza Kostić), na mestu današnje osnovne škole „Nikola Vukićević“, podignute sredstvima koja su braća Mihajlović zaveštala Srpskoj pravoslavnoj crkvenoj opštini. Ulica se danas zove po znamenitom srpskom književniku, Somborcu Veljku Petroviću (1884-1967), koji je u njoj i rođen. U ovoj ulici rođen je i poznati somborski slikar Milan Konjović (1898-1993), a na uglu Velikocrkvene ulice i Venca Živojina Mišića nalazila se kuća u kojoj je decenijama živeo dr Radivoj Simonović (1858-1950), poznati somborski lekar i zdravstveni prosvetitelj.
Prema podacima iz 1837. g. u ovoj ulici svoje kuće imale su porodice Šimić, Vaplinger, Bikar, Konjović, ponovo Bikar, Nikolić, Ružić, Birvalski, Grujić i ponovo Birvalski (svi s leve strane ulice), te Teofanović, Mihajlović, Bikar, Jarmovčanin, Pintrehelji, Grgurov, Lalošević, ponovo Grgurov, Beljanski, Stamnicki i Milinković (s desne strane ulice).
Ulica je popločana krajem sedamdesetih godina 19. veka. Prema podacima iz 1902. g. dužina ulice iznosila je 278,1 metar, širina puta 5,17 metara, a ukupna putna površina 1.437,2 kv. metra, koja je u potpunosti bila popločana sitnom kockom, odnosno lomljenim kamenom.
Nekadašnje Velikocrkvena ulica spada u red onih ulica Unutrašnje varoši koje, zbog uskog prostora, nisu bile ozelenjene krajem 19. ili početkom 20. veka.
Na samom uglu Velikocrkvene ulice, prema Svetođurđevskom trgu, preko puta Svetođurđevske crkve i crkvene porte sa starim zdanjem Preparandije, nalazila se Crkvena ili Protina kuća, u čijem je prizemlju do 1882. g. radila somborska Srpska čitaonica (kuća je ranije u prizemlju imala stubove, koji su, osamdesetih godina 19. stoleća, zazidani).
Osim višespratnice podignute 1962. g. u socrealističkom stilu na uglu ove i susedne ulice Nikole Vukićevića, kao i dograđenog dela OŠ „Nikola Vukićević“, ostale kuće su prizemne, a većina ih je (osim dve iz prve polovine 19. veka) sagrađena u drugoj polovini 19. ili početkom 20. veka. Ulica je asfaltirana 1964. godine.
Milan Stepanović
