Najstariji podatak o Riđici (mađ. Reg) u srednjovekovnoj Bodroškoj županiji, potiče iz 1346. godine, kada je ovaj posed dat u zakup vlastelinskoj porodici Teteš, sa obavezom da ga naseli kmetovima. Riđica se 1399. g. nalazila u vlasništvu porodice Cobor, a zabeležena je više puta tokom 15. i s početka 16. veka (1536. g. pripadala je plemkinji Katarini Orlović).
Beleži je 1590. g. turski defter, kao selo u somborskoj nahiji, sa 21 kućom, a ime sela zapisano je i početkom 17. veka u Kruševskom pomeniku, kada su kaluđeri kruševskog manastira obilazili predele preko Save i Dunava. Godine 1650. stanovnici Riđice plaćali su 20 forinti poreza na posed Kaločkoj nadbiskupiji. Naselje je 1659. g. bilo u posedu pl. Nikole Milojkovića, a 1663. g. pl. Nikole Dvornikovića.
Nakon odlaska Turaka, Riđica je imala status nadbiskupskog dobra. Ovde je 1699. g. živelo 39 domaćinstava. Broj stanovnika je opao u vreme Rakocijevog ustanka, pa je na popisu iz 1715. g. (kada je selo, kako će se i kasnije dešavati, zapisano sa imenom Leđen) zabeleženo samo 14 srpskih domaćinstava, a 1725/26. g. 21 domaćinstvo. Dve godine kasnije, ovde je bilo 37 domaćinstava, a do kraja 18. veka u selu je bilo 130 srpskih kuća, sa tri pravoslavna sveštenika i crkvom.
Naseljavanje Mađara i Nemaca počelo je u osvit 19. veka, kada je Riđica postala vlastelinski posed plemićke porodice Kovač (1801. god.). On je do 1806. g. u Riđici sazidao svoj kaštel, koji se nalazi na uzvišici sela uz potok Plazović, a oko njega je bio formiran engleski park.
Prema podacima iz 1805. g. atar Riđice prostirao se na 15.128 starih jutara (staro jutro je zahvatalo 2.000 kvadratnih hvati).
Tokom 19. veka nemačko i mađarsko stanovništvo je demografski napredovalo, a starosedelačko srpsko stanovništvo je opadalo, pa je, prema popisu iz 1900. godine, u Riđici živeo 2.321 Nemac, 877 Mađara i svega 344 Srbina.
Srpska škola je postojala 1777, današnja pravoslavna crkva Sv. Nikolaja podignuta je 1844, a sadašnja rimokatolička crkva sagrađena je 1816. godine.
Nakon Drugog svetskog rata (1945/46), na mesto raseljenog nemačkog stanovništva, u Riđicu je kolonizovano preko 500 porodica iz Dalmacije (sa područja Benkovca, Kistanja, Obrovca, Zadra, Šibenika, Knina i Drniša). Prema poslednjem popisu iz 2011. g. u selu je živelo 2.011 stanovnika.
Milan Stepanović
