Uz susednu Dositejevu ulicu (nekada Pašina), današnja Pariska ulica jedna od najstarijih somborskih ulica, a protezala se od Trga Sv. Trojstva do južnog gradskog šanca (kasnije Venca) i pouzdano je postojala još u vreme turske uprave gradom. Tradicionalno je ova ulica bila središte zanatskih radnji. Neko vreme, polovinom 19. veka, na kraju ulice (na mestu kasnije kuće Jakobčića) nalazilo se gradsko poštansko zdanje porodice Volf, te je ulica nazvana Novopoštanskom (staro mesto ove pošte bilo je u uličici preko puta Male pravoslavne crkve). Prilikom preimenovanja dela somborskih ulica imenima mađarskih istorijskih ličnosti, krajem 19. veka, Novopoštanska ulica prozvana je Zrinji ulicom, po imenu Nikole Šubića Zrinskog (Zrínyi Miklós), znamenitog hrvatskog i mađarskog junaka u Bitki kod Sigeta 1556. godine, u toku koje je preminuo turski sultan Sulejman Veličanstveni. Posle Prvog svetskog rata ulica je dobila naziv Pariska, nakon Drugog svetskog rata, u skladu sa novom ideologijom, nazvana je ulicom Pariske komune, a danas ponovo nosi naziv Pariska.
Na prostoru Pariske ulice nalazilo se nekadašnje tursko groblje, a najverovatnije i jedna od džamija i ovde je, prilikom izgradnje ili prepravke kuća, pronađen najveći deo tragova turske kamene plastike (nadgrobni nišani). Početkom 18. veka nalazilo se, na početku ove ulice, i hrišćansko groblje (polovinom pedesetih godina 20. veka, prilikom kopanja temelja za višespratnicu na početku leve strane Pariske ulice, pronađeno je ovde desetak grobnica sa drvenim sanducima, a među njima i srebrna austrijska kovanica iz 1722. godine).
Ulica je popločana polovinom sedamdesetih godina 19. veka. Prema podacima iz 1902. g. dužina ulice iznosila je 229 metara, širina kolovoza 5,84 metra, a ukupna putna površina 1.337,2 kv. metra, koja je u potpunosti bila popločana sitnom kockom, odnosno lomljenim kamenom. Trotoar nekadašnje ulice Zrinji prvi je asfaltiran u Somboru (a među prvima i na panonskom prostoru) još 1891. godine. Pariska ulica, takođe, spada u red onih ulica u središtu grada koje, zbog uskog prostora, nisu bile ozelenjene, pa je i danas ovo jedna od retkih somborskih ulica bez zelenila.
Današnja zdanja Pariske ulice nastajala su u periodu dugom preko dva stoleća. Ulica je, sa desne strane, počinjala jednim od najstarijih sačuvanih somborskih prizemnih zdanja, sagrađenim na uglu Trga Sv. Trojstva, čija osnova, verovatno, potiče još iz polovine 18. stoleća, u kojoj se decenijama nalazila poznata somborska kafana „Bačka“. Desna strana ulice nastavlja se zdanjima koja idu u pravilnom ritmu (prizemno zdanje, pa jednospratnica), a većina kuća sagrađena je u stilu secesije, među njima i zdanje nekadašnjeg prvog somborskog zidanog bioskopa „Arena“ („Zvezda“). Na uglu sa leve strane ulice nalazila se Kaufmanova jednospratnica, a zatim je dolazio čitav red prizemnih kuća sagrađenih tokom 18. i 19. veka. U jednoj od njih, na sredini leve strane ulice, nalazila se, tokom dvadesetih i početkom tridesetih godina 20. veka, i velika carinarnica.
Planom iz 1961. g. predviđeno je bilo da se, zbog izgradnje velikog Doma sindikata, potpuno sruši leva strana ulice Dositeja Obradovića i desna strana Pariske ulice, do čega, srećom, ipak nije došlo. Deo prizemnih kuća na levoj strani ulice srušen je sedamdesetih godina 20. veka, a na njihovom mestu je bio načinjen veliki parking prostor. Ovde je, početkom ovog veka, podignut višespratni savremeni poslovni centar, koji se, niti svojom arhitekturom (staklo i metal), niti svojim dimenzijama, ne uklapa u ranije skladan arhitektonski niz, tek donekle načet izgradnjom socrealističke višespratnice na početku leve strane ulice, iza Kaufmanove zgrade, i koji značajno narušava raniju vizuelnu perspektivu središta grada.
Leva strana ulice završava se jednospratnicom iz 1883. godine, sagrađenom u stilu eklekticizma, koja se nalazi na ulicu Pariske ulice i Venca Stepe Stepanovića. Preko puta nje nalazila se kuća Jakobčića, iz šezdesetih godina 19. veka, u kojoj je, tokom druge polovine 20. veka, decenijama bila mala galerija somborskog slikara i likovnog pedagoga Ivana Jakobčića (1912-1997).
Milan Stepanović
